[Nakarat: Askery]
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
[Verse 1: Askery]
Gökyüzünde mavi bulut, mutlulukta mani olur
Sabaha karşı ettiğim dualar, beni ancak benden korur
Hayat psikozu adlı oyunda insan konuk oyuncu
Gece boyunca düşünen herkes sabah olunca somurtur
Kalabalık yеrdeki fay hattı gibi sinirlerim
On sekiz yaşımda yеri yok alnımdaki çizgilerin
Cennette hapsolmuş Evliya Çelebi'yim
Tamam her şey güzel de, buranın adamı değilim
Dilimdeki gerilimin, yalnız olmam bir sebebi
Bir gün realist olmayıp biraz gülmeyi deneyin
Yaşam zar gibidir, bir yek gelir bir altı
Modernlik çabasının içinde alaturka faslı
Altı yaşında doğru sandığım on altıda şaştı
Yeşil göze mavi iltifat, fazlasıyla şaşkın
İnsanlar araştırırken bitirmişim kitabı
Bu yüzden ses tellerim İbrahim'e ithaftır
[Nakarat: Askery]
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
[Verse 2: Hidra]
Parmak izlerin teninde ölüm kadar derindi
Bir gönül kadar kırılgan ve ölüm kadar benimdin
Şehrin ışıklarına aşık, tabutlarda gelinlik
Giyen körpe bedenlerin ayaklarına serildik
Hayat yarına meyilli, geçmişin yok anlamı
Geçmişin sokaklarında geçmişim tokatlanır
Tek biçimde yek çeşitte mutluluk yalanları
Kirpiklerine anlat benim güzümden kalanları
Üzülmem yalanlarınla, yüzümden bir yalan çiz
Güneşli bir karanlığın arkasında kalan biz
Yaran gizli, gözlerimde sözlerinle parantez
Açtığımda çok konuşup hesap sorma, tamam, kes
Uyuduğun her uyku benim ve duyduğun tek dua
Sen uykularımı infaz eden beyaz peçeli beddua
Sen kadın esen kalıp ve sert adınla et dua
Ve sert adımlar, kara bir bahar, ciğerlerim hep duman
[Nakarat: Askery]
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
[Verse 1: Askery]
Gökyüzünde mavi bulut, mutlulukta mani olur
Sabaha karşı ettiğim dualar, beni ancak benden korur
Hayat psikozu adlı oyunda insan konuk oyuncu
Gece boyunca düşünen herkes sabah olunca somurtur
Kalabalık yеrdeki fay hattı gibi sinirlerim
On sekiz yaşımda yеri yok alnımdaki çizgilerin
Cennette hapsolmuş Evliya Çelebi'yim
Tamam her şey güzel de, buranın adamı değilim
Dilimdeki gerilimin, yalnız olmam bir sebebi
Bir gün realist olmayıp biraz gülmeyi deneyin
Yaşam zar gibidir, bir yek gelir bir altı
Modernlik çabasının içinde alaturka faslı
Altı yaşında doğru sandığım on altıda şaştı
Yeşil göze mavi iltifat, fazlasıyla şaşkın
İnsanlar araştırırken bitirmişim kitabı
Bu yüzden ses tellerim İbrahim'e ithaftır
[Nakarat: Askery]
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
[Verse 2: Hidra]
Parmak izlerin teninde ölüm kadar derindi
Bir gönül kadar kırılgan ve ölüm kadar benimdin
Şehrin ışıklarına aşık, tabutlarda gelinlik
Giyen körpe bedenlerin ayaklarına serildik
Hayat yarına meyilli, geçmişin yok anlamı
Geçmişin sokaklarında geçmişim tokatlanır
Tek biçimde yek çeşitte mutluluk yalanları
Kirpiklerine anlat benim güzümden kalanları
Üzülmem yalanlarınla, yüzümden bir yalan çiz
Güneşli bir karanlığın arkasında kalan biz
Yaran gizli, gözlerimde sözlerinle parantez
Açtığımda çok konuşup hesap sorma, tamam, kes
Uyuduğun her uyku benim ve duyduğun tek dua
Sen uykularımı infaz eden beyaz peçeli beddua
Sen kadın esen kalıp ve sert adınla et dua
Ve sert adımlar, kara bir bahar, ciğerlerim hep duman
[Nakarat: Askery]
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
Rengarenk bir gökyüzü ya da kara kalemin
Rengimi bilmek için beni tanımak gerekir
Bir namus timsaliyim ya da kara lekeli
Kendimden ben sorumluyum, böyledir edebim
Comments