Στίχοι-Ερμηνεία: Affective
Rec/Mix/Master: Soki @ Mastermind Production House
Beat: Aksil Beats
Instagram: https://www.instagram.com/affective_official/
Στίχοι:
1ο κουπλέ
Θυμάμαι έβρεχε, απουσίαζε η λάμψη
ήταν πέντε ή το ρολόι είχε χαλάσει
Ήτανε κύματα, ήτανε πυκνά δάση
ήταν αστέρι που έπεφτε που χρόνια είχε σπάσει
Ένας μύθος, άλλοι το λένε όνειρο
κάτι που ξεχάστηκε και πήγες για το επόμενο
Είπε η ποίηση θα νίκαγε το χρόνο
ψάχνω κενή σελίδα να μπορώ να με ανταμώνω
Λόγια που ειπώθηκαν μα ξέχασε η μνήμη
ένα συναίσθημα που ο χρόνος λένε σβήνει
Άσπρο πάτο το ποτό για να σε στείλει
μίλα ελευθέρα για λίγα δεύτερα μα δεν θα γίνει
Το παραμύθι που δεν έχει αίσιο τέλος
σαν μια σχέση που πονά ο χωρισμένος
Σαν να αστόχησε ο έρωτας το βέλος
και τρύπησε την καρδιά μου για να δείχνω πληγωμένος
Ρεφρέν
Το περίμενες ; οι δυο μας να χαθούμε ;
έλα πιο κοντά να πούμε, να τα πιούμε
Έλα πιο κοντά να δούμε, για να δούνε
ο έρωτας νικάει αν και οι δυο τον υπακούνε
Γιατί είσαι η μέρα, το απόγευμα, η νύχτα
με έκανες να γελάω όσο χανόταν η ελπίδα
Η ηλιαχτίδα - που είχα - μα την έκρυψαν τα σύννεφα
άλλη μια μέρα σε πεθύμησα και γύρισα
2ο κουπλέ
Απέδιδα έργο μα το σκότωνα
δεν άλλαζα εγώ μα το ηχόχρωμα
Σοβαρός ή χαβαλές ; τα δυο ταυτόχρονα
και δεν ζητώ τον σεβασμό σου αν δεν το ‘παιρνα
Και όλο το ‘χανα, σκεφτόμουν το που πάμε
όλο χανόσουν και χανόμουνα και οι σκέψεις με πονάνε
Εδώ γράφω ποιήματα κι οι πρίγκιπες γερνάνε
είναι άρρωστος ο έρωτας, θα φύγει όπου να 'ναι
Και μπερδευόμουνα πως θα ‘ναι αυτός ο δίσκος ;
έχω κουράσει το κοινό στο ίδιο ύφος
ερωτικό στο ερωτικό είμαι συνήθως
κι όλα τζίφος, δεν ένιωσε ποτέ το ίδιο ρίγος
Το παραμύθι που δεν είχε αίσιο τέλος
αν δεν είσαι ο πρωταγωνιστής θα είσαι ο ηττημένος
Λες και αστόχησε ο ανίκανος το βέλος
πια πεσμένος, θα τύπασε πιο βαθιά ο γαμ..
Ρεφρέν
Comments