Ο Γιάννος και η Μαριγώ - Ναταλία Λαμπαδάκη

Από το βιβλίο-cd της Ναταλίας Λαμπαδάκη «Τα τραγούδια της ντροπής» (Εκδόσεις κψμ - 2022)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ναταλία Λαμπαδάκη: φωνή
Σταύρος Ρουμελιώτης: ηλ. κιθάρα
Διασκευή, ενορχήστρωση: Σταύρος Ρουμελιώτης
Ηχογράφηση, μείξη: Γιάννης Ταβουλάρης (SynEna studio)
Master: Γιάννης Χριστοδουλάτος (Sweetspot Productions)
Παναγιώτης Ανδριανός: Πρωτότυπα σκίτσα
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
στίχοι:

Ο Γιάννος και η Μαριγώ σ’ ένα σχολειό πηγαίναν.
Γιάννος μαθαίνει γράμματα κι η Μαριγώ τραγούδια.
Τα δυο τους αγαπήθκανε, κανένας δεν το ξέρει.
Ο Γιάννος τ’ απεφάσισε, της μάνας του το λέει:
«Μάνα μ’, τη Μάρω αγαπώ και θέλω να την πάρω».
«Τι λες μωρέ παλιόπαιδο και φιδοφαγωμένο,
η Μάρω είν’ αξαδέλφη σου, πρώτη αξαδέρφισσά σου.
Κάλλιο ν’ ακούσω σάβανο για να σε σαβανώσω
παρά ν’ ακούσω στέφανα για να σε στεφανώσω».
Η Μάρω αρραβωνίζεται κι ο Γιάννος ξεψυχάει.
Συμπεθεριό και λείψανο στο δρόμο γίναν ένα.
Κανένας δεν ερώτησε από τους συμπεθέρους,
η Μάρω ξαντροπιάστηκε, στέκει και τους ρωτάει:
«Τίνος είναι το λείψανο με τη χρυσή την κάσα;»
«Του Γιάννου είναι το λείψανο με τη χρυσή την κάσα».
Λιγοθυμάει η λυγερή και του θανάτου πέφτει.
Τα πήραν και τα θάψανε σε ένα σταυροδρόμι
Γιάννος φυτρώνει κάλαμος κι η κόρη κυπαρίσσι,
στριφογυρίζ’ ο κάλαμος φιλάει το κυπαρίσσι.
«Γιά δέστε τούτ’ τ’ αντρόγενο, το πολυαγαπημένο,
που δεν φιλήθκε ζωντανό, φιλιέτ’ αποθαμένο».

Comments

  • ×